قطعه

نهفته روي به برگ اندرون گلي محجوب****ز باغبان طبيعت ملول و غمگين بود

ز تاب و جلوه اگر چند مانده بود جدا****ولي ز نكهت او باغ عنبرآگين بود

ز اوستادي خورشيد و دايگاني ماه****جدا به سايهٔ اشجار، فرد و مسكين بود

نه با تحيت نوري ز خواب برمي خاست****نه با فسانهٔ مرغي سرش به بالين بود

فسرده عارض بي رنگ او به سايه، وليك****فروغ شهرت او رونق بساتين بود

كمال ظاهر او پرورشگر ازهار****جمال باطنش آرايش رياحين بود

به جاي چهره فروزي به بوستان وجود****نصيب او ز طبيعت وقار و تمكين بود

چه غم كه بر سر باغ مجاز جلوه نكرد؟****گلي كه از نفسش طبع دهر مشكين بود

به خسروان، سخن ناز اگر فروخت، رواست****شكر لبي كه خداوند طبع شيرين بود

كسي كه عقد سخن را به لطف داد نظام****ز جمع پردگيان، بي خلاف، پروين بود

به نوبهار حيات از خزان مرگ به باد****شد آن گلي كه نه در انتظار گلچين بود

اگرچه حجلهٔ رنگين به كام خويش نساخت****ولي ز شعر خوشش روي دهر رنگين بود

شكفت و عطر برافشاند و خنده كرد و بريخت****نتيجهٔ گل افسرده